Fytotherapie wordt ook wel kruidengeneeskunde genoemd. Bij fytotherapie zijn de middelen alleen gemaakt van plantaardige middelen. Mensen denken vaak dat fytotherapie hetzelfde is homeopathie, maar dit is zeker niet het geval. Homeopathie is een alternatieve geneeswijze die gebruikt maakt van potentieringen. Dit houdt in dat er stapsgewijs sterke verdunningen zijn gemaakt van stoffen die in hun sterke onverdunde vorm dezelfde symptomen zouden opwekken als de symptomen die de persoon heeft die zich ziek voelt. Fytotherapie hoeft geen gebruik te maken van verdunningen en gebruikt ook geen stoffen die juist dezelfde symptomen zouden opwekken. In plaats daarvan worden stoffen, bepaalde kruiden, gebruikt die helende kwaliteiten hebben volgens eeuwenlang behouden kennis en doorgegeven gebruiken binnen bepaalde culturen. Maar welke kruiden zijn gebruikelijk bij fytotherapie? In deze blog beschrijf ik ze.

Kurkuma

Kurkuma, ook wel bekend als curcuma, is een kruid dat in vele landen een bekend middel is. In India staat het bekend als geelwortel, in Indonesië noemen ze het kruid koenjit en in Suriname is de naam ‘koenier’. Kurkuma is afkomstig van de plant curcuma longa en is zoals de Indische naam als suggereert een soort wortel. Voor mensen die de naam niet kennen, zal de smaak en kleur toch bekend voorkomen doordat het een van de meest gebruikte ingrediënten van curry’s is. Dit verklaart dan ook vaak de gele kleur bij currygerechten.

Kaardebol

Hoewel het eerste deel van het woord in het latijn ‘distel’ betekent, behoort de kaardebol niet tot de distels. De plant bevat wel de stekelige stengels zoals een distels deze zou bevatten, maar heeft een andere bloembouw waardoor deze tot een andere familie als de distels behoort. Kaardebol is vooral in de traditionele Chinese geneeskunde een populair middel. Echter begint dit kruid ook in de fytotherapie een populairder kruid te worden. De plant is vooral in Europa te vinden, maar is ook in een aantal gebieden in China te vinden.

Mariadistel

De mariadistel is een relatief jonge plant die in juli en augustus goed herkend kan worden door zijn felroze bloemenhoofd met daaronder diverse stekels. De plant komt in Nederland meestal alleen in zijn verwilderde vorm voor. Verder komt de plant in Zuid-Europa, Noord-Afrika en het Midden-Oosten voor. Van de zaden van de mariadistel kan een poedervormige substantie worden geëxtraheerd die gebruikt wordt in de fytotherapie. Ook is het gebruikelijk om de vruchtwand te verwerken voor de kruidengeneeskunde. De plant heeft zijn naam, volgens legende, gekregen doordat de plant de moedermelk van maria bevat. De aderen van de plant zijn namelijk melkwit.